W tym tygodniu zajmę się tematyką, która szczególnie przykuła ostatnio moją uwagę, z mojego punktu widzenia swoją wyjątkowością.😮
PROZOPAGNOZJA
Nie tylko dziś o niej usłyszycie więc STAY TUNED 😆
Prozopagnozja jest to szczególny przypadek agnozji wzrokowej, polegająca na nierozpoznawaniu twarzy.
Agnozja jest to utrata możliwości rozpoznawania przedmiotów i zdarzeń, czasem i słów, które są na ogół oczywiste dla otoczenia. Problem nie leży w narządzie wzroku czyli gałce ocznej a w zaburzeniami neurologicznych i czasem genetycznych. Taka osoba z punktu widzenia okulistycznego widzi dobrze ale jego mózg nie rozpoznaje tego co widzi. Czyli de facto nie widzi tego co ma widzieć. Osoby z agnozją często rozpoznają i nazywają przedmioty ale używają do tego innych zmysłów np. słuch czy dotyk. Zaburzeniu temu najczęściej nie towarzyszą inne zaburzenia sensoryczne ani niepełnosprawność intelektualna.
Wracając do PROZOPAGNOZJI. Jest to zaburzenie percepcji wzrokowej 👀w której osoby nie rozpoznają twarzy bliskich, znajomych lub ludzi których widzieli.👩🦰👨👵 W skrajnych przypadkach osoba nie jest w stanie rozpoznać własnej twarzy.🤯 Czasami również nie rozpoznają wyrazu czy grymasu na twarzy. Często zauważają poszczególne elementy twarzy np. nos czy usta ale ich ułożenie wydaje się im takie samo u wszystkich ludzi. Wśród tłumu ludzi osoba z prozopagnozją nie jest w stanie zauważyć swoich znajomych lub gdy spotyka swoich bliskich ma wrażenie, że widzi ich pierwszy raz.
Podobnym zaburzeniem do PROZOPAGNOZJI jest agnozja twarzy, w której osoby nie odróżniają twarzy od innych bodźców.
Ze względu na swoje zaburzenie, osoby niekiedy rezygnują np. z oglądania telewizji oraz mogą mieć problemy z komunikacją z innymi ludźmi. Zdarza się, że osoby z prozopagnozją doświadczają również agnozji topograficznej czyli mają problemy z rozpoznawaniem miejsc lub powrotem do domu.
Przyczyny:
➡️uszkodzenie mózgu (nabyte)
➡️dziedziczne (wrodzone)
➡️trudne do zidentyfikowania
Na chwilę obecną oprócz objawowego (częściowego) leczenia farmakologicznego a zwłaszcza terapii psychologicznej, nie ma niestety skutecznej metody leczenia prozopagnozji. Osoby te często intuicyjnie lub dzięki terapii uczą się rozpoznawać ludzi po ich charakterystycznych cechach np. fryzura, okulary, kapelusz lub po bodźcach pozawzrokowych np. głos czy charakterystyczne ruchy.